5 September 2013

Alles ging fout..

 

Wat er allemaal fout is gegaan, dit jaar, met het contact met de Universiteit uit Jingdezhen, ga ik niet meer vertellen. Geloof me, alles ging fout. Maar ik word opgebeld aan de balie van het hotel in Shanghai dat de universiteit met me wil praten!!!! De taxi brengt me naar Potteryworkshop. Mocht ik al last hebben van enig miskend gevoel ben ik al daar snel genezen want meteen kwamen allemaal mensen op me af, heeee sassekia! Heel gek en leuk. Ook komt een Chinees vriendinnetje op me af dat ik vandaag metéén met de universiteit moet praten. Ik zeg dat ik maanden geleden al mailde niet meer les te willen geven, maar toen moest ik dus nog naar Sanbao, waar ik twee maanden blijf. Wil en Inge mee en daar staan ook weer overal werkstukken van mij, ik wist bij god niet dat ik ze daar gelaten had! Echt, in de Galerie staan meteen al 5 stukken! Weer wordt er gebeld of ik half 5 in de stad met de universiteit kan praten. Terug met Wil en Inge, die zullen bij het gesprek blijven. Bedenk wel: om 's ochtends half zes ben ik uit Shanghai vertrokken! Ik ben vastbesloten om niet meer met die lui te praten.

Maar ik ben omgekletst, en gisterochtend werd ik om half 9 gehaald om daar op de campus te gaan wonen en 4 uur per dag les te geven voor een maand. Ongelofelijk. Ze smeekten me bijna. Wil en inge zaten erbij. Het was zo'n gek gesprek, van enerzijds mij pressen en zeggen dat alles nu MIJN verantwoordelijkheid is, en anderzijds zeggen dat ze me broodnodig hebben. Ze hebben niemand anders. En die leerlingen hebben betaald voor een buitenlandse leraar. Een maand kan ik aan. Ik pak die kans, zeker nu mijn positie zo anders is. Ik deed het heel goed zei Inge, die bij de Bank altijd onderhandelen moest, dus die kan het weten. Ik draaide de papieren om en keek naar het plafond. Drie mensen waarvan één wat engels kon. Ik koop een fiets en een nieuwe jurk. Vanmiddag heb ik de eerste les gehad. Zo douchen en dan maar eens slapen want dat is ook allang niet meer gebeurd. Al het Chinees ben ik vergeten, moet helemaal opnieuw beginnen. Volgende keer vertel ik over de vreselijke kamer op de campus.


No comments:

Post a Comment