's Avonds dansen in het park

In de zomer kunnen danslustigen 's avonds dansen in het park. Het park is een groot betegeld gebied, mooi vormgegeven. Er staat een tent waar je loten kunt kopen en lichtgevende draaitollen aan een stok. Er zijn verschillende plekken om te dansen. Omringd door een krans van scooters, de open ruimte schaars verlicht, klinkt romantische muziek uit een boxje en de paren draaien. De vrouwen, allemaal mooi aangekleed, worden geleid door de mannen in bandplooibroek. Ik sta achter de rij scooters en steek met kop en schouders boven iedereen uit, men reikt tot onder mijn schouder. Gelach en gegniffel. Ik ben de Kermisreus. Vanaf veilige afstand roepen mannen me toe: "Hello!" Elkaar aanstotend, ze gaan zelfs helemaal omgedraaid op de scooters zitten om naar me te kijken.

Ik herinner me een zwart/wit foto van een reus (twee meter twintig), ergens in Utah of Oregeon, USA. Zijn schoenmaat was zo groot als je onderarm met hand inbegrepen en hij was een beetje achterlijk. Hij had een sullige uitdrukking op zijn enorme gezicht. Die heb ik nu ook. Terwijl ik er verder toch leuk uitzie in waaierrok en vrolijke blouse, vind ik zelf. Maar ja, alles te groot.

Misschien zijn Chinese danslustigen allemaal kleine mensen.
De paren draaien om elkaar heen. De wals is niet moeilijk en de nacht is zoel. Om ons heen rijzen vijf gloednieuwe torenflats onbegrijpelijk hoog tegen de aardedonkere hemel. Vorig jaar waren ze nog niet gebouwd.

Eén vrouw danst alleen. Haar armen wijd gespreid maakt ze ritmisch haar eigen dans.
Enkele mannen draaien met ronde, lege armen in de rondte, alsof ze met hun droompartner dansen. Met gesloten ogen voeren ze een imaginaire vrouw mee. Heel intens en geconcentreerd dansen ze wel meer dan een uur.  Eigenlijk is dat het meest intrigerende.