een mondje Chinees

Ik wil graag een beetje Chinees leren spreken.  

Dus behalve "goedemorgen" en "bedankt" probeer ik nu ook andere dingen te zeggen. 

Chinees is een klanktaal. Door de nadruk op een toon te leggen geef je een betekenis aan het woord. Leg je de nadruk elders, verandert de betekenis zoals bijvoorbeeld "mah" (paard). Dat moet je met een duik naar beneden uitspreken. Het zelfde woord maakt van de zin een vraag, mits licht drenzerig gezongen. 

Het is steeds een beetje huilerig zingen in het Chinees. 

Als ik met moeite vraag "wat doe je morgen?" kijkt de aangesprokene me verbijsterd aan. Ik spreek de zin krom uit en het laatste wat ze verwachten is dat ik, the foreigner, iets in hun taal zeg. 

Nu zijn ze in Sanbao, er aan gewend  dat ik met een schrift rondloop waaruit ik wat oplees, als een soort missionaris. Het antwoord schrijf ik op. Zo kom ik toch mooi op een interessante woordenlijst want ineens kan ik verstaan als ze het onderling hebben over mijn beelden op zijn kop zetten. Dus als ik me dan in het gesprek meng met "effanguolai" (omdraaien) dan is men wel helemaal van slag. Of "morgen water toevoegen". Allemaal kleiwoorden.

Ook de yogales krijgt een extra dimensie. Bij de ontspanning aan het einde van de les noem ik alle ledenmaten op. De anderen lispelen de engelse versie. We vinden het allemaal moeilijk. ("Kunnah", heel huilerig uitgesproken) 

Als ik tijdens de lunch een paar ledematen noem dan krullen de piepjonge serveersters zich om de deurpost van het lachen. 

Mooi is  dat er een overwachte ordening gemaakt wordt in het Chinees. Je hand is een onderdeel van je arm, dus een "armeinde". Je tong uit je mond is wat anders dan je tong erin. Lekker drinken, zeg je anders dan lekker eten of -ruiken. Iemand over een vlak stuk wenken is anders dan iemand over een bochelig stuk wenken of via een trap. 

Om een vraag te beeindigen zwaai je omhoog met je stem; zoniet in het Chinees.  "Mah" (langgerekt), zorgt voor de vraag en dus reageert niemand als je vocaal opgewekt omhoog krinkelt. 

"Nee" bestaat niet: "Wil je geen rijst?' Ja, ik wil geen rijst". 

Vanuit het Chinees is het eveneens een hel. Horse wordt house, mouth /mouse, smile /smell, ears /eyes. 

I have been to Páális. Ja, dat is Parijs. 

Excuse my Chinese.

Saskia 

Chinese vaas

geheel Chinees gekleed

mijn Chinese aankondiging

lopend vanuit de werkplaats

.