Boeddha

De drie Sanbaomeisjes (eentje gekleed in legerkleding met te grote legerkistjes) vertellen dat ze morgen gaan bidden bij Boeddha. Legerkistje(23) is mijn vriendin, met haar doe ik Chinese les en yoga. Het is volle maan en tijd voor een wens. De Boeddha tempel is een uur per bus, morgen om zes uur 's ochtends, dan een wens doen (liefde , geluk). De meisjes slapen in de bus. We lopen een eind door de modder naar de tempel, en het word bijna een opstootje zo moet men naar mij achterom kijken.
Onderweg (er worden gaten gegraven voor waterleiding en rioolafvoer) kopen we wierookstokken en kaarsen. 's Ochtends 8 uur, het is tjokkevol bij de tempel!
De Tempelier (in keurig C&A pak) legt me uit dat ik een goed mens ben want ik heb ronde (vieze)vingers. En ik heb mijn neus van voren en niet opzij, dat was hem meteen opgevallen.
Om ons heen drommen dames in gewatteerde kleurige pijama's met beertjes print, dikke mutsen op. De houten tempelentree is indrukwekkend met kleurige houten beelden. Het is druk, ik volg mijn vriendinnen de trap op naar De dikke Gouden Boeddha van 8 meter en kniel naast een roedel oude vrouwen. Uit mijn ooghoek zie ik jonge knappe monniken in het geel verveeld rondhangen; het is een lucratieve baan want iedereen geeft hen wat. Zoniet de bedelaars op de trappen: langs een middeleeuws inferno van op krukken steunende één-benig blind leger grauw, alles in okergore todden gekleed mét strohoed, werk ik me op naar de Hoofdgod. De Tempelier in C&Apak volgt me steeds en maant me een wens te doen, ééntje maar. Ontroerd doe ik een geheime wens. Ook moet er gegooid worden met een klosje, mijn vriendinnetje wil me helpen maar wordt weggesnauwd door een man.Ik gooi nummer 44, krijg een papiertje nr.44 met mijn toekomst die de Gele Monnik me zal verklaren. Vriendin Legerkistje heeft ook nummer 44. Ze legt uit dat wij maar het gewone volk zijn dus hebben we allemaal nummer 44. Het ziet er niet best voor me uit volgens de mollige monnik met bolle wangen. Snel verander ik mijn geheime wens.
Wat wensen de meisjes? Gezondheid voor hun vader en moeder en geluk voor hun familie. Geen geld of rijke echtenoot, roem of verre reizen. Stevig gearmd lopen we langs de bedelaars naar de Vrouwelijke Boeddha. In een hoek staat een mooi elegant keramisch beeld van een vrouwelijke boeddha. Hier voel je je meteen begrepen in het diepst van je vrouwelijkheid, heel ander koek dan die dikbuikige manboeddha. Terug in de bus hoor ik dat noch de meisjes noch hun ouders gelovig zijn. Tijdens het recente Chinese verleden zijn veel tempels toch in het geheim bewaard gebleven.
Het Boeddisme in China leeft als nooit te voren.

Saskia   

de meisjes en ik

wierook en kaarsen kopen

de bedelaars

De wens doen