16 November 2010

De Voetmassage


's Avonds wil een mens wel eens een eenvoudige voetmassage ondergaan. 

De taxi zet je af bii de voetmassagezaak. Een mevrouw in lange nylon avondjurk met linten (Willy Dobbe maar dan Chinees) ontvangt ons alsof we bij de president zelf op bezoek gaan, overal knipmessen belangrijk ogende heren in pak. Zijn we wel bij het goede adres? 
We worden via een lange gang een kamertje binnengeleid. Vijf bedden staan op een rij, schoenen moeten uit, gaat U maar liggen en een platte TV wordt aan gezet met de locale soap. (Verhaal over strenge jongensschool, wijsgeren met één lange vlecht en alles speelt zich enige eeuwen geleden af, het is mooie film) Thee en koekjes staan klaar. 

Daar komen de masseurs in helgeel uniform binnen, jongens en meisjes van nog geen twintig. Ze dragen emmers met flessen,borstels, hamers. Is er iets stuk, gaan ze mijn voeten repareren? In een tobbe kokend water worden mijn beide voeten gezet, ondanks mijn luide protest.  Onder het werk kijken de masseurs neutraal over hun schouder naar de soap op TV. Mijn jongen kneed mijn arm terwijl ik me concentreer op mijn gekookte voetvlees. 
Hij knijpt de bloedsomloop van mijn hand af die asgrauw wordt. Na zeker een minuut zonder bloed mag mijn hand weer tot leven komen. Dan moet ik achterover liggen en in een houtgreep over zijn knieen die genadeloos over mijn rug rollen. Ja, je snapt niet hoe het kan. Toch is het zo. 
Ondertussen schuift hij mijn trui recht en doet een handdoek over mijn schouders. Want het is hier een nette zaak. 
Mijn hoofd is los van de romp, het wordt van links naar rechts geduwd. Mijn arm schuin onder mijn oksel van achterlangs door, krijgt een ruk. Ook de arm is nu los. Ik ben weerloos, en als ik gebroken achterover moet liggen wordt er aan mijn teenpunten venijnig getrokken, op de scheenbenen geslagen en na een úúr voetgemanipuleer komen de hamers er aan te pas. Het had me niets verbaasd als er een schroevendraaier tevoorschijn was gekomen. 

De TV soap heeft allang plaats gemaakt voor een zangprogramma, minder interessant vinden ook de masseurs. Want die kijken nu naar de muur achter mij. 

Heb ik bloedarmoede of moet er een kwade geest uit mij gedreven worden? Want nu is het tijd voor vreemde glazen zuigelementen die onder mijn voet vacuum gezogen mijn voetvel naar binnen trekken. Ik ben bang dat ik helemaal in dat glasding verdwijn! Ondertussen masseert de jongen mijn dijen met een blik alsof hij de slechte beursberichten leest. Als de Maagdenburger Halve Bollen onder mijn voetzolen eindelijk wegmogen krijg ik schone sokken aan met het embleem van de zaak. Ik ben half ingeslapen, moet acht euro betalen en neem een gammele taxi naar huis over de weg vol diepe gaten. Een zelfde soort massage maar dan voor auto's. 

Saskia     


 boomlange grote neus begrijpt het weer niet.

voetenkook en arm los van de romp


 teenpunttrekken



1 comment:

  1. Dag lieve Saskia,
    Heb net een hele reactie op jouw blog geschreven, en per anonymous aan jou terug gestuurd. Maar of die bij je aan gekomen is?
    Ben reuze benieuwd naar je ervaringen in Sanbao. De keramiek heeft je dus lekker te pakken, en jij de keramiek! Marion tipte me over jouw blog, en ik zal vanaf nu je gaan volgen. Ik wens je een geweldige (werk-)tijd toe, en stuur je veel liefs, Pau Voûte

    ReplyDelete