Kunst in de stad

Op bijna elke rotonde in de stad staat een enorm keramisch beeld, een rode vlam, een oven of een toorts, alles dik onder het stof. Het zijn thema's die Jingdezhen tot welvaart hebben gebracht
De parken ziet er mooi aangelegd uit. Er is aandacht besteed aan de tuinen, perkjes en het wordt geveegd en schoongehouden. Hoewel... in de bosjes liggen overal plastic flessen en troep. Eens in de zoveel jaar zal er iets aan het onkruid  gedaan worden, of toch niet. Tien jaar geleden is er een plan bedacht voor de openbare ruimte en dat is zichtbaar.

Achter de autowegen  zijn parken waar brede paden meanderen van gebouw naar gebouw. Er zijn ontmoetingsplekjes zonder banken. Banken zijn nergens. Er is een waterpartij omringd door speelse stenen en moderne kunst. Ik kijk er met genoegen naar. Het oogt van dichtbij nogal aftands, want de natuurstenen bekleding laat los en het aanhangend mos zorgt voor een groene zweem. Er groeit een plant uit. Het is gedateerd, van zeker tien jaar geleden. Ik zie een kubus balanceren op een punt.

Om de hoek staat iets groots dat over de zee in boekvorm gaat. (blauwe golfjes, keramische tegels, schuin met een gat) Hier staan mooie natuurstenen halve bollen en daar een werkstuk van gedreven staalplaat (gepelde sinaasappel, gestileerd) waarvan de sokkel op instorten staat. Verdraaid, ik zie drie levensgrote bronzen herten staan! Het boegbeeld van de Universiteits-campus lijkt weggehaald uit Duitsland 1940 en gaat over Lebensraum; een zwevende vrouw (arisch gezicht) met een boek en een fakkel.  Dát is pas stichtelijke kunst.