1 November 2012

De keramiekbeurs

De National Ceramic Atfair is in een enorm complex met diverse grote hallen. Het is onduidelijk of er een ballotage is geweest want er zijn zoveel stands dat het lijkt of de hele wereld erin mag exposeren. De beurs is nationaal befaamd en er zijn verschillende landen vertegenwoordigd. Er is een prijsvraag verbonden aan de moderne inzendingen, vorig jaar werd de eerste prijs gewonnen maar bij uitbetaling bleek zowel het geld als het werk zoek. De organisatie blinkt uit in wanbeleid. Het ingestuurde werk voor deelneming krijg je alleen terug na betaling.
Er is een hal met industriƫle keramiek met onder andere keramische messen. Na aanschaf moet het mes naar de fabriek teruggestuurd voor slijping, en dan kan het jaren mee.

De Nederlandse stand blinkt uit in actieve creativiteiteit naast de Italiaanse, Nigeriaanse, Koreaanse- en Chinese stands.  Hugo Kaagman heeft zich goed voorbereid met een modeshow met, in delftsblauwe pakjes geklede jongens en meisjes, die zijn vazen tonen alsof het om Coco Chanel pakjes gaat. We zijn de enige westerlingen tussen de duizenden bezoekers. De stroom aan porseleinen theeserviezen, aanvallende tijgers en -adelaars, felgekleurde pioenrozen en veel 'Mao in de sneeuw' is oneindig. De Nigeriaan staat Nigeriaan te zijn, met witte jurk aan. Hij heeft leuk werk; boomstronken waarop een leguaan met kapje: een handige lamp! Er hangen foto's van de artiest kleiend onder een boom. Hij stelt me voor aan zijn Chinese vriend die in Nigeria werkt. Eindelijk een positieve kant van de Chinese annexatie van zijn land! Afrika wordt overspoeld door Chinese  bedrijven waar uitsluitend chinezen mogen werken.

Armetierige, verdorde  bloemenstruiken moeten allure geven aan de arena waar de goedkope standbouw overal doorheen steekt. Losliggend tapijt vol vlekken over een ongelijke, verende vloer; ik val over een dik losliggend elektrisch snoer en ik ben niet de enige. Jong en oud komt kijken. Buiten kan je lekkere geroosterde kastanjes krijgen of ter plekke geperst suikerriet. Je kunt er ook oude boeken over de Mao tijd kopen en nog meer theeserviezen.
Er een feest van maken, dat kunnen ze hier.



No comments:

Post a Comment