De eerste dingen na aankomst die je moet doen zijn telefoontje regelen, bankbezoek en een fiets kopen. De fiets van vorig jaar had ik weggegeven
, dus met de Chinese jongen Ji Xiang (dat betekent "Geluk") ga ik naar de Fietsenwinkelwijk. Bij de bushalte dromt iedereen om mij heen als ik stuntelige Chinese woordjes uitkraam. Geluk is een student op de academie Industrial design maar hij wil naar de fotografie afdeling. Hij kent mij want vorig jaar heeft hij een foto van mij genomen terwijl ik dans. Hij toonde de foto aan zijn vrienden en die zeiden: dàt is onze lerares! Geluk heeft in november een foto expositie op de academie waar ik vorig jaar lesgaf. Een expositie waarvoor zijn ouders uit Guilin (!) overkomen. Zijn ouders zijn niet blij met zijn zwart/wit foto's van de vernietigde oude wijken die voor de wereldexpositie in 2010 weg moesten. Politiek ligt dat gevoelig. Ze zijn bang. Ze weten niet dat precies déze foto's door hun zoon daar straks getoond gaan worden! Volgend jaar wil Geluk voor het eerst China uit, naar Londen, naar de fotoacademie. Waarom Londen? "Omdat mijn vriendin daarheen wil." Waarom wil zij dat? "Ze studeert huisdecoratie, westerse stijl."
Ik val om.
lieve sas, wat een geluk met geluk.
ReplyDeletekeep up the good work.
love, maria