2 December 2010

Schrijven


Behalve Spreken wil ik ook Schrijven. Je doet het helemaal of je begint er niet aan. Dus dan alles maar tegelijk. Ik koop een penseel, inkt en een speciaal, voor Chinees schrift, in blokken verdeeld papier en een boek "Chinees lezen en schrijven".
Chinees schrijven is aan strenge, vastgestelde regels gebonden en het is zeker niet zomaar wat wegkwasten.

De Chinese karakters (de eersten dateren van 1500 voor Christus) zijn eigenlijk kleine compacte tekeningetjes. Maar omdat ze niet toereikend waren om ingewikkelde begrippen te duiden werden het allengs samengestelde symbolen. 
Het teken(karakter) voor "vrouw met kind" betekent "goed" en een varken onder een afdak is "thuis". Het teken voor spraak samen met -blind betekent "leugen". Er is een teken voor "even flink doorlopen", hetgeen wat anders is dan "een stap met de linkervoet". Nu loopt iedereen hier even flink door maar er zijn er ook die de linkerstap nauwelijks voor de rechter krijgen dus zo'n karakter komt goed van pas. "Rijst, ongekookt" weet ik goed te onthouden, zo ook het teken voor "ezel /huishouden". Eén teken geeft de aard van het hele karakter weer, zoals "hart" bij het karakter "vrouw, kind, hart": "goedhartig". 

Sommige tekens zijn bijna identiek zoals Hemel en Graan, slechts een scherpe observeerder ziet dat de horizontaal iets schuiner bij Hemel is  dan bij Graan. Je hangt het penseel loodrecht in je hand en kwast op het papiermet vinnige streken van buiten naar binnen. Het is een oefening in compositie en het moet in één keer goed. Elke Chinees kan me verbeteren; de penseelstreekstreek moet hier een millimeter langer of daar moet een haakje.

Ik moet de bijbehorende woorden van de tekens en de uitspraak ervan onthouden. Want je kan de tekens wel herkennen maar je weet het woord in het Chinees niet.  De uitspraak moet fonetisch (met de klanknadruk) opgeschreven worden. Dit heet Pinyin. 
Ik krijg het haast niet voor elkaar. 
Toch schiet ik vanochtend ineens op de markt uit en roep: "Varken!". Ik roep het wel drie keer. 
Het staat op een bord boven een vrouw met schort voor, die met een hakbijl dikke roze gespleten poten aan stukken hakt. 

Saskia



Saskia Pfaeltzer

No comments:

Post a Comment