Potters
"She has 5 shows coming up and the last one was completely sold out again." Ik heb in Nederland deze zin de laatste vier jaar niet meer horen uitspreken.
Het lijkt wel of hier alleen maar over mensen met succes komen. De één kent de ander weer van 3 jaar geleden van een congres van "Potters". Zo heet je als je met klei een pot draait en dan die pot glazuurt of een schop geeft of wat dan ook. De één na de ander is uítgenodigd om hier te werken. Ik dacht dat het iets bijzonders was om uitgenodigd te zijn maar iedereen is hier uitgenodigd door de Jackson Li, chef van de residentie.
Er zijn twee koppels Fransen (erg leuke mensen en érg frans want van het platteland en helemaal de sfeer van Monsieur Hulot)
Dan zijn er Fred en Carol uit North Carolina. Hij (beer) is een geweldige verhalenverteller en zij (grieks) is alleraardigst en verbergt zich lekker achter hem. We hebben Jim Leedy, 75 jaar USA (ken je die niet???) en Molly (56 jaar, van origine uit Hongarije, heeft haar leven voor Jim opgegeven). Hij is De Grote Leedy, schilder en potter, twee meter boeken zijn over hem geschreven! Echter: een fiets is laatst over hem heen gereden en nou loopt hij met stok zwak te zijn. Maar zijn ster staat hier nog immer hoog aan het firmament en bijna elke dag is er een feest voor hem of krijgt hij een student aangeboden. Molly zucht.
Dan hebben we echtpaar Cory, schrijfster uit Brisbane, Australie, en Shin uit Japan. Shin is schilder, potter, je snapt niet wat hij zegt als hij engels spreekt. Bijvoorbeeld: "Roll up the slaves" als je zijn mouwen moet oprollen. Hij is erg Jap, lacht steeds als ik niet moet lachen. Maakt wrede enge tekeningen met ook Mickey Mouse. Cory is enig, ziet eruit als Charlotte Mutsaarts en lacht steeds zich slap.
Mijn kamergenote is Lucille Nobleza (Australie) voormalig potter en nu constant aan het fotograferen, ik moet zeggen: prachtige foto's)
En een dag geleden arriveert Pepijn van den Nieuwendam ( 39 jaar) die op uitnodiging van Delft aan het Hollands Paviljoen mag werken.
Alleen Fred, Carol en ik hebben geen eigen atelier gekregen maar een tafel. De rest ("your studio is ready") kreeg allemaal een eigen werkplaats. Alleen Lucille niet maar die mag weer voor het boek over Sanboa alles fotgraferen.
Dus het gáát maar door met die successtories! Je wordt er gek van.
Elke dag vraagt iedereen aan iedereen of er al weer werk gedaan is. Volgens mij ben ik de enige, behalve de Fransen dan, die zich uit de naad werkt met die te zachte klei die steeds maar inzakt. Jim hijst zich weleens uit zijn rolstoel om wat verf op een liggend doek te smijten, en Fred maakt een klein huisje, Carol een ronde hond. De rest wandelt, en gaat naar een winkel waar uitsluitend kwasten verkocht worden.
De Fransen maken daarentegen veel werk; Jean Nicolas maakt een enorme stamp opzettelijk fout gedraaide potten die er inderdaad spontaan uitzien. Daphne maakt een hoop vazen waar niks in kan maar meer vreemde, zuivere vormen zijn. Haar man Gilles (arte povera) geeft de indruk niets te doen en overal lak aan te hebben maar maakt toch wonderlijke bijenkorven die in een hoek van de kamer moeten hangen. Pepijn, daarentegen, werkt zich wel degelijk uit de naad, een enorme tegelwand moet in Delfts blauw op zijn illustratieve manier betekend worden . Terry is oud resident en buigt zich als zodanig over de begeleiding van de nieuwkomers. Dat doet hij goed, hij spreekt wat Chinees en kletst tegen elk Chinees meisje honderd uit. En verhalen over het leger natuurlijk.
De namen en de websites van de potters zijn de moeite waard om te bekijken.
Saskia
www.johnstonandgentithes.com (Fred and Carol) (USA)
www.atelier-jardin.com (Jean Nicolas) (Fr)
Daphne Corregan & Gilles Suffren (Fr)
Jim Leedy (USA)
Pepijn van den Nieuwendam (NL)
Shin Koyana & Cory Taylor (Japan, Australie)
Foto's (Binnenplaats Sanbao, vazen van 6 meter):
.jpg)
hadiesas, leukleuk die inkijkjes. maar ik krijg toch ook het idee dat de chinezen er weer 's een schandalig potje van maken. al die ex-grootheden (nooit van gehoord overigens)die maar 'n beetje mooi weer lopen te spelen, terwijl al hardst werkende (ja dat weet ik en zie ik van een afstand) je moet behelpen met een tafel (en dat zal wel zo blijven, want mr. J Li denkt natuurlijk: kijk 's wat 'r allemaal uit haar handen komt, ze werkt zeker graag aan een tafel zonder eigen studio). ga je ook nog wel 's alleen op pad? en wat doet dagelijks rekken en strekken en wekenlang chinees eten met je? enne.... hoe voel je je? ben je soms eenzaam? opgetogen dat je daar bent? teleurgesteld? of gaat het om iets te leren/iets te maken? x bob geniet!
ReplyDeleteDag Sas,
ReplyDeleteHeb naar de websites gekeken, Monsieur Hulots atelier is inderdaad erg aardig, en het werk van Fred en Terrance kan ik ook wel waarderen, voor de rest charmeert het me niet echt.
Geef me maar een paard, nog niet direct voor een koninkrijk want daar heb je toch meer aan dan aan een pot.
Ben benieuwd of deze comment wel doorkomt want het lukt me steeds maar niet.
Succes met alles en laat is een foto van jouw werk doorkomen.
zoen en knuffel, maria
Ha Saskia, Wat'n verhalen! en wat werk je hard, vastbesloten er alles uit te halen.Wel een heel bijzondere belevenis waar, zo denk ik, de terra cotta niet alléén centraal staat.Die tekeningen van mensen in enge, maar lenige yogahoudingen zijn echt enig en doen mij natuurlijk denken aan de illustraties die je maakte voor mijn boek, dat 'vast en zeker' voorjaar 2011 uit gaat komen.
ReplyDeleteLiefs van Sophie
Hoe kan Fred in godsnaam op slechts een tafel werken, als ik die giga kannen zie heeft hij een heel pand nodig. Of maakt hij alleen miniatuurtjes daar ?
ReplyDeleteZag dat die oude Leedy zelfs al 80 is, draagt hij nog steeds zoals op zijn site 300 buttons en badges op pet en kleren ?
Blij dat er nog een jonge nederlander bij is gekomen ( Nieuwendijk, niet -dam, ik kon hem eerst niet vinden ), anders was je wel heel erg de benjamin. En wat zag ik nou, heeft hij een eigen circus ??
Het gaat je vast goed, en de tijd zal wel vliegen; krijgen we ook nog plaatjes van je aktiviteiten te zien, of moeten we wachten op een expo in het voorjaar ?
Vragen, vragen, vragen....
Liefs van het koude franse platteland. T & T