5 October 2010

Aankomst in China

De eerste uren in China, Shanghai: warm weer, zachte zon, zwevende achtbanen waarover het verkeer zoeft en overal armetierige maar hoge  wolkenkrabbers. Vanuit de bus naar het centrum kan ik het Hollands Paviljoen (gemaakt door kunstenaarJohn Körmelin) zien. Het valt totaal in het niet bij de omgeving! Bijna niemand spreekt Engels.  Mijn hotel ligt in een laagbouwwijk, met alleen maar kleine kluswinkels, automonteurs, dameskleding (geweldig leuk) en overal rijden mannen op ouderwetse bakfietsen zakken cement rond. Achter in de winkeltjes ligt steevast iemand te slapen. De sfeer is heerlijk rustig, prettig. In het park, waar de mensen (soms in pyama) stijvig gymnastiek doen, tekent een man met een langharige kwast in Chinese karakters een duizendjaar oud gedicht op de betonnen vloer. Hij trekt veel bekijks, veel mensen zijn niet meer in staat de karakters te lezen. 's Avonds eet ik soep: ik krijg een hele terrine. Over mijn verzoek om een glas wijn (handgebaar, fles &glas tekenen) moet de bedrijfsleider komen beslissen. Naast me slurpt een familie lekker de noedels naarbinnen (bolle buiken, dunnen benen). Alle vrouwen hebben een kwart aan beenlengte te kort. De mannen niet altijd, wel hebben zij veel kruinen waardoor hun haar als een borstel staat. Morgenvroeg om zes uur, neem ik een taxi naar de andere vluchthaven, ik hoop maar dat men aan de balie begrepen heeft dat ze er eentje moeten bestellen. Anders haal ik het niet! Shanghai is een heerlijke stad.

2 comments:

  1. doet ie het zo wel?
    bob

    ReplyDelete
  2. hadiesas (3e poging)
    zie je wel dat het leuke stukjes worden! natuurlijk moet je je niet verplicht voelen om te schrijven, en vooral DAAR zijn, maar kom af en toe toch maar even door met wat plaatselijke carmiggeltschetsen. was die soep lekker? en heb je die wijn nog gekregen? tja, die korte beentjes.... toen ik met pien een paar maanden door indonesië reisde, had pien constant van die dreumessen om zich heen die haar verwonderd aangaapten en lachten (en ik maar denken omdat ze zo mooi was, maar het ging natuurlijk om die lengte). daar zal je dus aan moeten wennen (al zal het bij jou zeker ook komen omdat ze je zo mooi vinden). nou, als die taxi inderdaad gebeld en gekomen is, zal je je nog steeds wel lekker voelen. hopelijk laat logistiek china je niet in de steek (dan nog beter af en toe een bedorven kikker in de soep). ik hoop weer wat van je te lezen, zodra je porcelein hebt gezien.
    liefs, bob

    ReplyDelete