24 November 2015

Parijs...

Via internet heeft iedereen over de ramp in Parijs gehoord. Ik hoor het een dag later.
Men vindt dat Amerika zich niet moet bemoeien met het Midden-Oosten.
Kleine verbazingen op een rij:
Bij de yogales in de kleedhoek zie ik een vrouw met een enorme ouderwetse directoire.
Nooit gedacht zoiets ooit buiten het museum te zien..
Een kunstenares met geitenwollen sokken aan maakt zelf haar yoghurt
en legt een ei van klei in een door haar gevlochten nest van hooi.
Ik maak me kwaad als een Chinees persoon niet metéén begrijpt wat ik zeg.
Geen wonder dat ze me niet snappen want ik zeg steeds Chinese woordjes met de foute klemtoon, zoals in 'degévangénis'.
In de studio skypet iemand de hele dag met haar partner. Het is alsof ik naast hen in bed lig:
 "darling, did I hear you burb?"
Jonge Chinese vrouwen moeten zo snel mogelijk trouwen zodat hun ouders straks bij hen kunnen wonen. Eenmaal getrouwd ben je je vrijheid kwijt. 
Ik hoor in de gesprekjes met meisjes hoe ze knokken om hun leven een andere wending te geven.
De armoede blijft voor mij buiten beeld maar overal zucht de bevolking onder de krimpende economie. Dat hoor ik als ik daarnaar vraag.
De electriciteit valt om de haverklap uit. De installatie stamt uit de jaren zeventig.
Dus doen de ovens het niet en komt mijn werk deze laatste dagen niet klaar.
Ondertussen regent het met bakken uit de hemel. De straten veranderen in vijvers.

De krat voor de zuilen is aangekomen. De zuilen zelf staan ernaast.
Ik schrik van de grootte van zowel de krat als de zuilen.


2 comments: