In het Land der onverschilligheid

Mannen in pyamabroek, kortbenige meisjes in hotpants, zwaarbeladen fietskarren op de snelweg, vieze lucht uit de berg afval. Moeder met zoontje, mondkapjes voor, maken een selfie. Er zijn nieuwe dingen: winkels met goede, dure wijnen, koffie bars, chocoladetaarten in de etalage, schonere straten en alles is duurder.Shanghai, een stenen oerwoud van wolkenkrabbers maar in de wijk rond het hotel ruisen platanen. Het is nazomer en warm, de nacht vol mensengeluid.

Ik heb geen idee wat de komende tijd me brengen gaat, wat ga ik doen? Ik kom zonder plan. 

De Chinese taal, waar ik zo bloedig op gestudeerd heb, is verdampt, ik herinner me niets meer.

In Jingdezhen, Stad van het Witte Goud, is het alsof er een verdubbeling heeft plaatsgevonden. Nieuwbouw alom, hoge wolkenkrabbers, gloednieuwe wijken met dichtgeplakte ramen maar geen werklui. Wat is er aan de hand? Het centrum van Jingdezhen is me gelukkig bekend, het is er vies, vol en drukkend. Ik koop op de markt mannensloffen en een bloemetjesjurk die prompt kapot gaat. Voorbijgangers kijken om: ben ik toch een bezienswaardigheid of heb ik een rare outfit? 

Saskia