Theater in de nacht

De bergen in Guilin zijn separate rotsen. Aan de kronkelende rivier is twee keer per avond een nacht toneel met achthonderd acteurs te zien.
Toeschouwers stromen toe in hoge bussen. Het verhaal van het stuk: 'meisje en jongen vinden elkaar'.
De bocht in de rivier is het podium, het publiek zit op het land. De show begint met waarschuwingen: geen foto's en video's, niet voor het einde van de show het terrein verlaten. Als in het stikdonker de hoge bergen roze, blauw en zilver verlicht worden, zie je een zee van mobieltjes oplichten. Iedereen filmt de show. Op, met fakkels spectaculair verlichtte, bamboevlotten varen honderden vissers, die 's middags nog op diezelfde vlotten toeristen door de rivier duwden. Ze klussen 's avonds als acteur wat bij. Aalscholvers, op bamboestokken, en karbouwen worden meegevoerd op verlichtte drijvende bruggen. Loudspeakers spuwen het gezang van groepen meisjes uit en vrouwen in lichtgevende gewaden wassen zingend hun ellenlang haar in de rivier. Ver voor het einde van de show staat het publiek massaal op. Ik vraag aan een locale vrouw of ze geen last heeft dat het hele jaar door dit helse lawaai de nachtrust verstoort, maar begrijpt ze niet waarover ik praat. Geluidsoverlast is geen onderwerp in China. 

Het is een geweldige show.