Het land van de glooiende rijstvelden.
Sin ko la. Please sit down and relax. (beleefd)
De Mount Everest is er een heuveltje bij vergeleken.
We klimmen hoger dan een mens zich kan voorstellen. Bij elke stap omhoog langs het donkere ongelijke trapje aan de bergwand
denk ik: hier is onze slaapplaats. Ver onder ons krioelt het gepeupel. Het is inmiddels donker. Achter mij dragen draagsters dubbel mijn leeftijd en half mijn lengte de koffers van elk vijfentwintig kilo op hun rugmand naar boven. De tocht naar dit einde van de wereld duurt uren want de weg is versperd door natuurgeweld. Steeds minder tekenen van leven zijn te zien. Dan ineens, boven op de berg een grote neonreclame: BAR. Etende mensen, disco, muziek, luidkeels gepraat, geruzie. Zijn we in de hemel beland? Het lijkt er niet op, zoveel lawaai.
denk ik: hier is onze slaapplaats. Ver onder ons krioelt het gepeupel. Het is inmiddels donker. Achter mij dragen draagsters dubbel mijn leeftijd en half mijn lengte de koffers van elk vijfentwintig kilo op hun rugmand naar boven. De tocht naar dit einde van de wereld duurt uren want de weg is versperd door natuurgeweld. Steeds minder tekenen van leven zijn te zien. Dan ineens, boven op de berg een grote neonreclame: BAR. Etende mensen, disco, muziek, luidkeels gepraat, geruzie. Zijn we in de hemel beland? Het lijkt er niet op, zoveel lawaai.
Hoe kan dat nou?
Even later kijk ik uit het hotelraampje het ravijn in. Diep en donker.
De volgende ochtend wordt ik wakker in het Zuiderzeemuseum van China.
Prachtige glooiende rijstvelden vol toeristen.
geweldig!!
ReplyDeleteBob