Het museum

Deze oktoberweek heeft China vrij. Natuurlijk blijven de winkels tot na tien uur open. Het museum is open met allerlei feestelijke activiteiten. Coffee/tea party, er hangen 'fashion' pyjama's en en zijn paspoppen met mooie jurken aan. Mijn kartonproject gaat ineens tóch door dus als de bliksem maak ik kartonnen bomen en hoofdtooien. De kleibeelden komen, hoewel gekrompen, goed uit de oven en staan te pronk op een tafel bij de entree. De tekeningen zijn op dik papier geplakt en opgehangen. Ik maak een kartonnen doos met hoofdtooien waar het publiek geld in kan doen. Je weet maar nooit, toch?
Mijn voorstel voor de opening volgende week in Guangzo (ik word beschilderd in mijn witte jurk met kartonnen hoofdtooi op terwijl ik een droevig lied zing over mode) is juichend aangenomen.
Elke dag heb ik met iemand een klein Chinees gesprekje. Gisteren was de kokkin ziek. Met haar kan ik goed opschieten. Het is een klein vrouwtje dat denkt dat ik doof ben. Ik gaf haar een kruik en ondertussen kletste ik chinees en de volgende dag was ze beter. Door mijn chinees natuurlijk.