Beijing heeft maar achttien miljoen inwoners, Shanghai heeft er drieëntwintig. Het is een woud van wolkenkrabbers! Ondanks de hoge snelheidstrein naar Beijing komen we bijna te laat bij onze opening in het Tree Art Museum. Ik zie meteen mijn werk staan, wat een sensatie! Ons werk staat anders opgesteld dan verwacht en het museum is ook anders dan op de foto's maar het is prachtig van architectuur met veel glas en water. De leuke achtergrondtekeningen blijken van de spil van de expositie; Niou Bo, beroemd kunstenaar. Ik complimenteer hem in het chinees, maar hij mijdt mij de rest van de avond.
Na het diner met de museumdirecteur zoeken we een bar en na een half uur lopen langs de snelweg komen we bij een plek waar mannen verveeld aan tafeltjes hangen. Een koppel probeert in een microfoon eenstemmig te zingen. Zeepbellen geven een romantische touch. De man sleept een kleuter op zijn schouder mee. Dat kind wil natuurlijk niet! De muziek staat keihard en het moet eng zijn met al die halfdronken mensen. We worden met iedereen vrienden. .
Saskia
Ps. Vandaag gaan we de galeries bekijken. Ik heb rood papier met goudvlokken gekocht.
Achter mijn rechterschouder zie je onze namen.
No comments:
Post a Comment